Ptaki Egzotyczne

Hodowla, Miesiąc, Co robić?

STYCZEŃ

W tym miesiącu należy zwrócić szczególną uwagę na zimujące samice i otoczyć je opieką a odnosi się to specjalnie do ptaków zimujących w zupełnie nie ogrzewanych pomieszczeniach. Samice w okresie zimowania należy trzymać w dużych klatkach wylotowych aby używając jak najwięcej ruchu nie zmarzły i czuły się zdrowo. Pomimo niskiej temperatury i mrozów trzeba dbać o przewietrzanie pokoju w którym ptaki zimują. Samicom zimującym w chłodnych pomieszczeniach podajemy czysty i zdrowy rzepik oraz mieszankę składająca się z 150 g maku. 100 g siemienia lnianego 250 g kanarii. 50 g kaszy gryczanej 300 g prosa i 50 g owsiku (od połowy do całej łyżeczki mieszanki na ptaka dziennie). Oprócz rzepiku i mieszanki pożywienie powinno zawierać tłuszcze zwierzęce. W tym celu wstawia się do klatki wylotowej naczynie z przetopionym łojem wolowym albo wiesza się kawałek nie osolonej słoniny. Samicom zimującym w pomieszczeniach opalanych podaje się oprócz rzepiku pół łyżeczki mieszanki (na jednego ptaka) w której skład wchodzi 650 g kanaru. 50 g konopi 50 g owsiku 100 g kaszy gryczanej 50 g siemienia lnianego 50 g prosa i 50 g maku. Musimy pamiętać o tym że zbyt duża ilość mieszanki podawana samicom zimującym w cieplejszych pomieszczeniach przyspiesza przedwczesne ich dojrzewanie do lęgów. Samice te w okresie zimowym powinny przebywać w pokoju o temperaturze przynajmniej 18 °C; należy je obserwować i powoli przygotowywać do lęgów. Wszystkim ptakom należy przynajmniej raz w tygodniu zmieniać piasek oraz dbać o to aby nie brakowało im nigdy mielonych skorupek zgotowanych jaj kurzych węgla drzewnego itp.

LUTY

Chociaż temperatura w lutym przeważnie bywa podobna jak w mroźnym styczniu trzeba już pomyśleć o dobieraniu samic do mających rozpocząć się spustów. Samice żyjące w chłodnych lub ciepłych pomieszczeniach wymagają dalszej opieki i karmienia podobnego jak w styczniu. Około 10 lutego każdy hodowca powinien już mieć wybrany materiał rozpłodowy. Samice niezupełnie zdrowe a więc z tzw. czerwonym brzuchem z hodowli oddzielamy i w zależności od zaobserwowanych objawów chorobowych stosujemy odpowiednia kurację. Zdarza się. że w porę zauważoną chorobę daje się w krótkim czasie wyleczyć a wówczas można samicy użyć do lęgów. Samice które zbyt często chorują należy z hodowli wyeliminować. bo będzie z nimi więcej kłopotów niż korzyści z nich. Od 15 lutego możemy samice których zdecydowaliśmy się użyć do lęgów rozmieścić w klatkach wystawowych gdzie łatwiej nam będzie je obserwować. W tym czasie także przystępujemy do przygotowania sprzętu hodowlanego. Wydezynfekowane w grudniu klatki spustowe regały gniazda wyjmujemy i przygotowujemy cały sprzęt hodowlany do mającego rozpocząć się okresu lęgowego. Jeżeli hodowca nie dezynfekował sprzętu hodowlanego w grudniu lub używał go po dezynfekcji to powinien do 15 lutego przeprowadzić ponowne odkażanie. Środkami dezynfekcyjnymi mogą być: spirytus denaturowany, benzyna, benzol, formalma (3 łyżki stołowe na l litr wody) nafta itp. W związku z długotrwałym utrzymywaniem się zapachu po dezynfekcji niektórymi środkami. odkażanie sprzętu hodowlanego przeprowadza się na tydzień przed umieszczeniem ptaków w klatkach. Od 20 lutego możemy przystąpić do karmienia samic pokarmem intensywniejszym a więc oprócz rzepiku podajemy mieszankę składającą się z 350 g kanaru 200 g prosa 75 g owsiku 50 g maku. 125 g kaszy gryczanej 50 g siemienia lnianego 75 g konopi i 50 g nasion sałaty. Są hodowcy którzy już w lutym rozpoczynają spusty a z końcem tego miesiąca mają już młode. W związku z tym że w lutym wieczory są jeszcze bardzo długie a samice karmią pisklęta przy świetle należy przed zgaszeniem światła sprawdzić czy samice siedzą na gniazdach. Gdyby samica nie zasiadła na gnieździe wtedy młode lub jaja mogą ulec zaziębieniu. Prowadząc lęgi w lutym należy uważać aby temperatura w pomieszczeniu była utrzymana na poziomie 18 C. Pamiętajmy o piasku skorupkach jaj gotowanych i innych dodatkach. Samice przed lęgami i podczas karmienia młodych powinny otrzymywać pokarm jajeczny mak i zielonkę (trzykrotkę lub zielony rzepik)

MARZEC

Prawie wszyscy hodowcy z początkiem marca rozpoczynają spusty. Na dwa tygodnie przed rozpoczęciem spustów samice powinny znaleźć się w przeznaczonych dla nich ponumerowanych klatkach lęgowych. Numery klatek i numery obrączek rodowych znajdujących się w klatkach samic powinny być wpisane do księgi lęgów. Okres dwutygodniowy (przed złożeniem jaj) należy poświęcić na odpowiednie odżywianie samic. Podajemy samicom początkowo co drugi dzień łyżeczkę pokarmu jajecznego (w temperaturze przynajmniej 18 C ) oprócz intensywniejszej mieszanki i rzepiku. Przed lęgami i w czasie lęgów nie należy zapominać o podawaniu tranu zielonego pokarmu piasku wapna w postaci mielonych skorupek z gotowanych jaj oraz ossasepii Z końcem marca dnie są już tak długie że karmienie piskląt przez samice przy świetle sztucznym jest zbyteczne. Samice przeznaczone do spustów powinny otrzymywać codziennie oprócz rzepiku i mieszanki ćwierć łyżeczki mieszaniny jajecznej.

KWIECIEŃ

W kwietniu samice wysiadują złożone jaja bez względu na to czy po- mieszczenia są opalane czy nie. Jeżeli spusty rozpoczęto z początkiem marca w kwietniu młode opuszczają już gniazda samice natomiast przygotowują się do nowego lęgu. Jeżeli samica nie skubie swych młodych możnana je pozostawić we wspólnej klatce im dłużej tym lepiej. Gdy samica zaczyna poprawiać gniazdo i na gwizd samca przysiada trzeba młode przenieść do innej klatki a do klatki samicy wpuścić samca. Młodym w oddzielnej klatce podajemy ten sam pokarm którym były karmione we wspólnej klatce z samicą a następnie powoli przyzwyczajamy je do rzepiku. Pamiętajmy o kontrolowaniu klatek i walce z wszą ptasią czyli kleszczami pokarm jajeczny i dodatki mineralne (skorupki jaj piasek itp.) Utrzymujemy czystość w klatkach.

MAJ

W maju gniazda zapełniają się młodymi a więc należy dbać o dostateczną ilość i dobrą jakość pokarmu aby samice mogły dobrze odkarmiać swe młode podając pokarm jajeczny należy pilnować aby resztki usunąć wieczorem. Kontrolujemy klatki gniazda i żerdki a w przypadku stwierdzenia wszy ptasiej przeprowadzamy dezynfekcję. Często zdarza się że nie wszystkie pisklęta są jednakowo rozwinięte chociaż pochodzą z jednego lęgu. W wypadku dużej różnicy we wzroście piskląt silniejsze z nich przygniatają słabsze a te nie otrzymując od matek wystarczającej ilości pożywienia giną. Aby temu zapobiec hodowcy starają się umieszczać pisklęta słabsze bliżej krawędzi gniazda i wtedy one pierwsze otrzymują pożywienie od samicy. Jeżeli przekładanie słabszych piskląt na brzeg gniazda nie pomaga należy je przełożyć do gniazda w którym są pisklęta identycznego wzrostu.

CZERWIEC

Pamiętajmy o odpowiednim karmieniu samców. W czerwcu mamy najwięcej młodych; już samodzielnych i jeszcze niedołężnych (w gniazdach). W dalszym ciągu pamiętajmy o odpowiednim karmieniu samic i samców. Baczną uwagę zwracamy na pisklęta i miodki samodzielne. Kontrolujemy klatki gniazda pręty walczymy z pasożytami i utrzymujemy klatki w czystości. Ptakom nie powinno braknąć świeżej wody, piasku i innych dodatków mineralnych. Młódkom samodzielnym należy stworzyć warunki do kąpieli. Jeżeli młode ptaki skubią się nawzajem podajemy im surowy ogórek sadło słoninę nie soloną (w niedużej ilości) lub wieszamy na klatce szmatki którymi się bawią. Zwracamy uwagę na wygląd ptaków. Gdy zauważymy miodki nastroszone należy Je zbadać. W razie stwierdzenia choroby czerwonego brzucha należy podawać bułkę umoczoną w przegotowanym mleku w takiej ilości aby podany pokarm od razu zjadły. Mamy teraz do dyspozycji bogaty wybór pokarmów zielonych podajemy więc je lecz nie za dużo żeby nie doprowadzić do zaburzeń w przewodzie pokarmowym. W czerwcu młode samce przeprowadzają swoje początkowe "nauki śpiewu" dlatego należy je wyłowić i umieścić w oddzielnej klatce aby samice nie przeszkadzały w śpiewie. Młódkom samodzielnym możemy podawać oprócz rzepiku i pokarmu jajecznego (coraz rzadziej) mieszankę (łyżeczkę dziennie) składającą się z 700 g kanaru. 100 g kaszy gryczanej 100 g maku 50 g siemienia lnianego i 50 g prosa.

LIPIEC

W lipcu należy dążyć do zakończenia lęgów aby nie przemęczać zbytnio samic które do tego czasu mają za sobą trzy lub cztery lęgi. Jeżeli się chce mieć pożytek z samic w następnym roku nie należy dopuszczać do składania przez nie jaj więcej niż cztery razy. Niektórzy hodowcy nie biorą pod uwagę liczby znoszonych przez samice jaj nie zdając sobie często sprawy z tego że organizm ptaka wyczerpuje się tworząc masę wchodzącą w skład jaja i skorupki. Ważne jest także to. że w koń- cu lipca rozpoczyna się pierzenie jesienne starych ptaków a wtedy zazwyczaj samice schodzą z gniazda i pozostawiają jaja lub wyklute pisklęta bez opieki. Młode ptaki pochodzące z pierwszych lęgów podobnie jak starsze ptaki przechodzą w lipcu duże pierzenie polegające na wymianie wszystkich piór. Kanarki zdrowe wchodzące w stadium pierzenia jesiennego przestają śpiewać a samice przestają znosić jaja i karmić młode co przy późnych lęgach grozi katastrofą gdyż opuszczone Jaja zaziębiają się. ą młode giną. Należy pamiętać aby oprócz mieszanki składającej się z 700 g kanaru 200 g konopi 50 g kaszy gryczanej. 50 g maku w czasie pierzenia podawać ptakom ogórki i pomidory. W dalszym ciągu pamiętajmy o środkach zawierających substancje wapienne (skorupki jaj kurzych ossasepia stary tynk. piasek itp.). Jeżeli którykolwiek z ptaków został przez swych rówieśników obskubany do krwi. wówczas należy go usunąć z gromady i umieścić w oddzielnej klatce. Młode samce należy wyławiać ze wspólnej klatki i umieścić w oddzielnej klatce wylotowej. przy czym nie należy zapominać o przydzieleniu im dobrego „nauczyciela" śpiewu. Przysłuchujemy się śpiewowi młodych. Samce w których śpiewie stwierdzimy rażące błędy należy dla dobra reszty młodych śpiewaków wyeliminować z gromady.

SIERPIEŃ

W sierpniu wszystkie ptaki przechodzą pierzenie które powinno się za- kończyć przed nastaniem jesiennych słot i zimnych pochmurnych dni. Warunkiem prawidłowego i dobrego wypierzenia się ptaków jest spokój i ciepło toteż nie wolno ich wtedy chwytać. Ptaki pierzące się karmimy mieszanką której skład jest taki sam jak w lipcu przy czym ciągle należy pamiętać o dodatkach mineralnych. Lęgi powinny hyc już dawno ukończone i dlatego sprzęt hodowlany należy wymyć. wyszorować wyparzyć zdezynfekować i przechować. Dobrze jest całe klatki i sprzęt chwilowo niepotrzebny wysmarować dokładnie nafta; i opakować. Jeżeli w ciągu okresu hodowlanego używaliśmy w hodowli regałów to należy je po wydezynfekowaniu pomalować farbą olejną.

WRZESIEŃ

We wrześniu kończy się okres pierzenia i przystępujemy do osadzania samców w oddzielnych klatkach zwanych popularnie klatkami odstawnymi. Klatki ustawiamy jedną obok drugiej nalepiając na każdej kartkę z numerem danego ptaka identycznym numerem wybitym na obrączce. Aby odróżnić na pierwszy rzut oka stare samce od młodych można numery pisać w dwóch kolorach na przykład samców starych czerwonym a młodych czarnym lub żółtym W pierwszych dniach klatek nie przegradzamy dopiero gdy ptaki oswoją się i rozpoczną śpiew klatki odgradzamy za pomocą tekturek lub płytek z dykty. Podczas szkolenia młodych samców nieocenione usługi oddaje dobry „nauczyciel" czyli stary dobrze śpiewający samiec. Miodki pozostawione bez nauczyciela wyszkolą się same chociaż nieco później.

PAŹDZIERNIK

W październiku należy zwrócić uwagę na temperaturę panującą w pokoju w którym znajdują się ptaki. Powinna ona wynosić 18°C W okresie szkolenia podajemy samcom codziennie matą ilość pokarmu jajecznego i rzepiku. Trzy razy w tygodniu dodajemy im po trzy łyżeczki mieszanki składającej się z 500 g kanaru 75 g nasienia sałaty. 10 g maku 100 g kaszy gryczanej 25 g siemienia lnianego. W miarę rozwijania się śpiewu młodych samców wychodzą na jaw błędy. Samce śpiewające z rażącymi błędami jak ostre dzwonki wadliwe flety i zgrzyty musimy przenieść do innego pokoju. Stosowanie przyciemniania klatek z błędnie śpiewającymi ptakami zazwyczaj nie odnosi żadnego skutku. Metodę tę można stosować tylko w odniesieniu do kanarków w których śpiewie występują nieznaczne błędy aby przysłuchując się dobremu śpiewowi reszty ptaków pilniej się uczyły. Aby uniknąć przeziębienia się ptaków i chrypy. należy samcom podawać odstała wodę do picia. Samce przygotowujemy do przezimowania umieszczając je w pomieszczeniu w którym pozostaną przez okres zimowy. Pamiętajmy o tym że czas złożyć w swoim oddziale rejonowym Polskiego Związku Ho- dowców Kanarków i Ptaków Egzotycznych zapotrzebowanie na obrączki rodowe na następny rok.

LISTOPAD

Naczelnym zadaniem w listopadzie jest otoczenie specjalną opieką samic znajdujących się już w kwaterze zimowej. Dbajmy o to, aby samicom nie brakowało rzepiku, nie odstałej lecz codziennie wymienianej wody, składników mineralnych i topionego łoju. Przynajmniej trzy razy w tygodniu dodajemy na samicę po pół łyżeczki mieszanki składającej się z 200 g konopi 100 g maku 150 g siemienia lnianego 250 g kanaru 150 g kaszy gryczanej 75 g prosa i 75 g owsiku. Samce są już w pełni rozśpiewane należy wiec rozpocząć przygotowanie ich do wystaw. W tym celu dobiera się kolekcje składające się z czterech ptaków przy czym należy zwrócić uwagę na to aby w miarę możności śpiew dobranej kolekcji był równy i jednolity. Podczas ćwiczenia kolekcję wystawia się na 15 minut jeżeli w tym czasie ptaki nie śpiewają należy je wstawić z powrotem do regału lub szafki i zaciemnić klatki. Po godzinie powtarzamy próbę wystawiając kolekcję ponownie. Czynimy tak kilka razy dziennie w rożnych porach dnia. Każdorazowo klatki z ptakami ustawiamy w innym punkcie mieszkania. Chodzi o to aby przyzwyczaić ptaki do śpiewana każde żądanie i w różnych okolicznościach okresie ćwiczeń karmimy samce rzepikiem mieszanką składającą się z 500 g kanaru 100 g prosa 100 g owsiku 75 g nasienia sałaty 100 g maku 100 g kaszy gryczanej i 20 g siemienia lnianego nie zapominając o mieszance jajecznej. Mieszankę i pokarm jajeczny dawkujemy samcom indywidualnie dając ptakom spokojnie i łagodnie śpiewającym więcej a tym które mają inklinację do ostrego i błędnego śpiewu mniej.

GRUDZIEŃ

Pamiętajmy że od dobrego przezimowania samic zależy rezultat naszej hodowli w roku przyszłym a tym samym powodzenie w następnych wystawach. Najwyższy już czas na zakupienie samic do przyszłej hodowli. Późniejsze sprowadzenie samic jest nieraz przyczyną niepowodzeń hodowlanych.

Rozmnażanie:

Rozmnażanie

Przygotowanie do lęgów zaczynamy już w połowie stycznia, kiedy to do jedzenia zaczynamy kanarkom intensywnie podawać zieloną karmę – zwłaszcza skiełkowany rzepik oraz karmę jajeczną. Czynnikami stymulującymi rozmnażanie w tym czasie są: wydłużanie się dnia, wzrost temperatury oraz bogate pożywienie. Sukcesem hodowcy jest właściwy wybór par do lęgów. Nie łączmy raczej par o takim samym upierzeniu (intensywne + intensywne itp.) Możemy łączyć starszego z młodym , nie rozmnażajmy ptaków słabych i kalekich jak również zbyt blisko spokrewnionych (te ostatnie czasem stosowane u kanarków śpiewających). U kanarków też występują przypadki antypatii , więc uważnie obserwujmy nowe pary.

Ogólnie o lęgach

Stosuje się trzy podstawowe metody rozmnażania. Hodowcy którzy chcą jak najwięcej potomstwa od wybranych samców, umieszczają samiczki w osobnych, zaopatrzonych w koszyczki gniazdowe klatkach najpraktyczniejsze są klatki typu skrzynkowego, to znaczy takie, w których tylko przednia ścianka wykonana jest z drutu, a pozostałe wykonane są z sklejki), potem wpuszczają określonego samca tylko w celu zapłodnienia jaj (codziennie rano na 1 godz., kolejno do 2-3 samic). Wpuszczanie samca rozpoczynamy wtedy gdy samiczki budują gniazda, kończymy po zniesieniu 3-4 jaj. Po dopuszczeniu samca należy jednak bystro obserwować ich zachowanie, czy czasami samiczka nie przejawia agresji wobec samca i odwrotnie. W takim wypadku należy je rozdzielić i spróbować ponownie po jakimś czasie. Wysiadywanie i opiekę nad pisklętami powierzamy samiczkom. Możemy też umieścić samca z jedną samiczką, aż ta zniesie wymagane 2-3 jaja i potem przenosić go do następnych (lepsza gwarancja zapłodnienia jaj) . Stosuje się też zapładnianie grupowe. Umieszcza się wtedy 3-4 samice z samcem w jednej klatce (duża klatka), metoda ta jednak powoduje bójki samic i straty w lęgach. Początkujący hodowca rozmnażanie powinien rozpocząć od pary kanarków w dużej klatce przez cały okres lęgów, co jest najbardziej naturalną metodą .

Budowa gniazda

Budowa gniazda rozpoczyna się u kanarków w lutym lub marcu (wcześniej nie należy dopuszczać do zakładania gniazd). Budowa trwa zwykle kilka dni.W dwudniowych odstępach samiczka znosi 3-4 jaj, które wysiaduje przez 21 dni. W tym czasie samiec opiekuje się partnerką, systematycznie ją karmi i jest stale w pobliżu budki. Po wykluciu się młodych przez pierwsze cztery dni nadal zajmuje się pielęgnacją samiczki, następnie wraz z nią wychowuje pisklęta. Dobrze karmione młode opuszczają budkę po 30 dniach życia. Jeszcze przez blisko trzy tygodnie karmione są przez rodziców. Po uzyskaniu samodzielności powinny być odłączone od rodziców, którzy stają się agresywni przed następnymi lęgami i mogliby im wyrządzić krzywdę. Przepierzanie młodych trwa do 10 miesięcy. W tym okresie ptaki potrzebują dużo ruchu i dobrej karmy. Przy rozmnażaniu kanarków w parach najbardziej praktyczne są klatki typu skrzynkowego o wymiarach 80 x 50 x 60 cm, wykonane ze sklejki, zaś przednia ściana jest ażurowa, wykonana z drutu. W takiej klatce, na jej tylnej ścianie, na wysokości około 15cm od sufitu, umieszcza się gniazdo pomocnicze, służące za podstawę do złożenia gniazda przez ptaki. Gniazda pomocnicze powinny być umieszczone w taki sposób, aby ptaki mogły łatwo do nich wchodzić z sąsiadujących żerdek, oraz aby była zapewniona obserwacja ptaków w gnieździe. W gotowym gnieździe pomocniczym kanarek sam buduje gniazdo z dostarczonego mu materiału budulcowego (szarpie, włókna sizalowe, mech, sierść, skrawki papieru, pocięte resztki materiału bawełnianego i wełnianego). Musimy pamiętać, iż budulec na gniazdo powinien być dostarczony w nadmiarze, tak, aby samiczka mogła sama wybrać odpowiadający jej materiał. Budowa gniazda trwa kilka dni.

Składanie jaj

W czasie jednego lęgu samica składa od 3 do 6 jaj. Znosi jajka mniej więcej w 3 – 6 dni od pierwszej kopulacji. Samica znosi po jednym jaju dziennie w godzinach rannych lub przedpołudniowych. Podczas gdy dzikie kanarki rozpoczynają wysiadywanie po złożeniu ostatniego jaja, domowe wysiadują od razu - od złożenia pierwszego. Pisklęta z jaj złożonych później są, mniejsze i słabsze od rodzeństwa wyklutego wcześniej. Najstarsze z pewnością będą najszerzej otwierać dziobki, dlatego większość pożywienia im się trafi. Oznacza to niechybnie śmierć dla młodszych. Niektórzy hodowcy praktykują zabieranie pierwszych dwóch najpierw złożonych jaj i zastępowanie ich jajami sztucznymi (np. z modeliny, można je kupić w sklepie zoologicznym) bądź też nie zapłodnionymi jajami z poprzednich lęgów. Należy zabierać je najlepiej rano między godziną 7 a 9. Zabrane jaja przechowuje się w pudełku z watą w bezpiecznym miejscu. Postępujemy tak aby wszystkie młode miały równe szanse równoczesnego wyklucia się. Wieczorem, w dniu, w którym samica złoży 3 lub 4 jajo (ciężko jest wyczuć które jajo jest ostatnie), zabieramy sztuczne jaja, a na ich miejsce wkładamy prawdziwe. Dzięki takiemu postępowaniu młode wykluwają się jednocześnie. Inkubacja jaj trwa 13-14 dni.

Jeśli zdecydujesz się na podkładanie jaj, pamiętaj że musisz to robić jak najostrożniej, tak aby żadne jajko nie uległo uszkodzeniu !!! Jajka kanarków są bardzo delikatne.

Okres wysiadywania

Wysiadywanie jaj należy do obowiązków samicy, chociaż samce chętnie zastępują partnerki, kiedy te mają przerwę na posiłek. Jeśli zdarzy się, iż samica z jakiejś przyczyny opuści młode, należy umieścić je wówczas w gnieździe innej samicy, przynajmniej do czasu ukończenia przez nie dwóch tygodni życia. W tym już wieku opiekę nad nimi może przejąć sam hodowca. W razie braku zastępczej samicy gniazdo należy umieścić w bardzo ciepłym miejscu i dodatkowo przykryć flanelą, a młode karmić, co dwie godziny pokarmem takim, jaki dostarcza im samica, a więc papką jajeczną wzbogaconą różnymi składnikami mineralno - witaminowymi. Z chwilą rozpoczęcia wysiadywania jaj przestajemy podawać kanarkom mieszankę jajeczną i biszkopty.

Młode

Po wykluciu piskląt samiczka jeszcze przez 8 dni nie opuszcza gniazda. Młode, świeżo wyklute pisklęta kanarka są nagie, ślepe i całkowicie zdane na opiekę rodziców. Samica i samiec karmi je, podając nadtrawiony pokarm wprost do dziobów, oraz sprząta odchody. W pierwszych dniach praktycznie nie opuszcza gniazda, a sama karmiona jest przez samca. Gdy wreszcie samiczka wyjdzie z budki, by samodzielnie się pożywić, należy ostrożnie skontrolować gniazdo i ewentualnie usunąć nie zalężone jaja lub martwe pisklęta. Wskazane też jest wyjęcie z klatki wanienki do kąpieli oraz niepodawanie przez kilka dni zieleniny, może ona bowiem doprowadzić u młodych do biegunki. Od pierwszego dnia życia piskląt zaczynamy podawać pokarm jajeczny, najpierw w niewielkich ilościach, zmieniając porcje 2-3 razy dziennie. Wraz z upływem 6 dnia życia piskląt do jadłospisu dodajemy niewielkie ilości świeżych zielonek. Od ósmego dnia od wylęgu należy kanarkowi dawać normalny pokarm, tzn. jak najbardziej urozmaicony. Młode mają bowiem ogromne zapotrzebowanie zarówno na witaminy, jak i na sole mineralne Uzupełnieniem diety powinien być skiełkowany rzepik, dodatki mineralno-witaminowe oraz sepie. Pod dostatkiem powinno być również ziarno. Karmione w tym okresie przez oboje rodziców rosną bardzo szybko, ale i dużo brudzą. O ile to możliwe, powinniśmy - ze względu na higienę - usuwać z gniazda ich odchody, uważając jednak, by nie niepokoić zanadto ptasiej rodziny. Młode opuszczają gniazdo po 14 dniach od wyklucia, choć jeszcze przez 2, 3 tygodnie przebywają z rodzicami we wspólnej klatce. W tym czasie obowiązek karmienia piskląt spoczywa na samcu, samica, bowiem przygotowuje się już do kolejnego lęgu. Młode oddzielamy od rodziców, gdy już samodzielnie jedzą nie tylko mieszankę jajeczną, ale także ziarno, a na ich głowach nie widać już puchu.

Drugi lęg

Już po 14 dniach od wyklucia się piskląt powinniśmy powiesić w klatce drugie gniazdo wysłane sianem i szarpią. Samiczka w tym czasie znowu jest gotowa do złożenia jaj. Nie musimy martwić się o los dorastających kanarków, gdyż troskliwie zaopiekuje się nimi ojciec. Nie zapomnijmy również w drugim lęgu o zmianie pierwszych jaj na sztuczne. Jeżeli nie przygotujemy kanarkom nowego gniazda, mogą one wyrzucić odchowywane pisklęta z pierwszego gniazda, by zrobić miejsce dla ich przyszłego rodzeństwa. Niecałkowicie opierzone podrostki będą marzły na podłodze i bezradnie skakały. dopraszając się o pożywienie. Oczywiście, rodzice nie zostawią ich bez opieki, ale nie będą miały już takich samych warunków jak w gnieździe. Harmonijnie żyjąca para kanarków powinna doskonale dać sobie radę z odchowaniem piskląt z obu lęgów. Może się jednak zdarzyć, że samiec będzie bez przerwy molestował seksualnie partnerkę i nie pozwalał jej na odpowiednie zajmowanie się przychówkiem. Takiego nachalnego "kochanka" musimy na jakiś czas odłączyć od rodziny, by umożliwić samiczce spokojny wychów młodych. Niektórzy hodowcy łączą samca z różnymi samiczkami tylko na okres zalotów. Wówczas matki same odchowują swe młode. Nie powinny jednak robić tego częściej niż 2 razy w roku, by nie nadwerężyć kondycji i zdrowia.

Samodzielność

Po upływie 20 dni pisklęta próbują samodzielnie jeść ,pokarm powinien być urozmaicony aby uniknąć kłopotów gdy dorosną, mimo że potrafią samodzielnie jeść czasami są jeszcze karmione przez matkę .Ptasią rodzinkę możemy rozdzielić po 4 tygodniach ,kiedy to młode mają już pióra ogonowe dł. 2 cm. Po oddzieleniu młodych obserwujemy czy zjadają podawany pokarm ,czy nie są osowiałe-w tym przypadku wpuszczamy na 1 godz. matkę która je dokarmi.

Obrączkowanie

W 6 lub 7 dniu młodym pisklętom należy założyć obrączki rodowe. Obrączkując ptaki bierze się je delikatnie do ręki, ujmując nogę pisklęcia w dwa palce lewej ręki (duży i wskazujący), układa się trzy palce razem i na nie wciąga obrączkę, przesuwając ją z kolei na nogę, należy przy tym uważać, aby nie uszkodzić tylnego palca. Po zaobrączkowaniu pisklęta należy włożyć delikatnie z powrotem do gniazda i oddać samicy, zapisując uprzednio numery obrączek. Na obrączce, którą można otrzymać należąc do Polskiej Federacji Ornitologicznej możemy znaleźć następujące oznakowanie:

PL - Polska

00 - rok (2000)

K-19 - znak hodowcy (pierwsza litera nazwiska i numer hodowcy)

001 - kolejny numer zaobrączkowanego ptaka

Śpiew Kanarków

Pod koniec lata, gdy czas pierzenia minie ,stare samce zaczynają śpiewać, po krótkim czasie wtórują im młode, wtedy dopiero wiemy ilu mamy osobników płci męskiej. Młode samczyki umieszczamy w osobnych klatkach .Klatka ptaka nauczyciela powinna stać naprzeciwko klatek z młodymi samcami , najłatwiej uczą się one od swoich ojców i warto, aby to byli ich nauczyciele

Pierzenie Kanarków

Młode zaczynają się pierzyć jak tylko się usamodzielnią, dorosłe po skończonych lęgach. Wypadają najpierw drobne pióra ,na brzuchu i grzbiecie ,potem lotki i sterówki, zawsze w określony sposób. Podczas normalnego pierzenia nie powstają łysiny ,lotki i sterówki wypadają po obu stronach symetrycznie. Pierzenie trwa ok.1 miesiąca .Zaburzenia w pierzeniu mogą wystąpić u ptaków trzymanych pojedynczo, w takim przypadku pomaga dodawanie do wody w poidełku jednej kropli płynu Lugola lub jodyny ,przez 2 tygodnie,podczas pierzenia ptaki są bardzo wrażliwe na błędy żywieniowe i przeziębienia.

Nie zapominajmy o tym, że kanarki są ptakami terytorialnymi, dlatego każdy samiec potrzebuje własnego rewiru. Z tego powodu młode ptaki musimy rozdzielić. Pamiętajmy, aby nie łączyć w pary rodzeństwa. Chów wsobny, czyli kojarzenie osobników blisko ze sobą spokrewnionych, grozi bowiem przychodzeniem na świat ułomnego potomstwa lub nawet zamieraniem zarodków we wczesnym okresie rozwoju. Często hodowcy amatorzy po pierwszych udanych doświadczeniach z rozrodem swych podopiecznych, zwłaszcza gdy pisklęta wyrastają na ptaki o barwach innych niż rodzicielskie lub mają nieoczekiwane cechy zewnętrzne, np. czub na główce, stają się wielkimi miłośnikami hodowli kanarków. Nic dziwnego, że z niecierpliwością oczekują następnego przychówku, licząc na wiele miłych niespodzianek.